Ο κυρ-Λύκος φρόντιζε, κάθε φορά που πήγαινε στις στάνες για κανένα σφαχτό, να κλέβει και καμιά κοτούλα για τη γειτόνισσά του την κυρα-Μάρω. Έτσι τη φώναζε. Κι εκείνη, όταν πήγαινε στα κοτέτσια, στεκόταν έξω απ’ τα παράθυρα και μάθαινε τις κινήσεις των τσοπάνηδων. Έτσι ο κυρ-Λύκος ήταν πάντοτε ενημερωμένος και προγραμμάτιζε τις ενέδρες του ανάλογα με τις υποδείξεις της φίλης του, της κυρα-Μάρως.