Πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή: Η εργασία αυτή δεν διεκδικεί επιστημονικές δάφνες. Ούτε αποτελεί επίδειξη αναλυτικών δυνατοτήτων. Και πολύ περισσότερο δεν είναι ανάλυση οικονομικών δεδομένων. Είναι απλά μια πολιτική και δημοσιογραφική προσέγγιση ενός ζητήματος, που είτε το θέλουμε είτε όχι καθορίζει πια τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. Ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που αναλήφθηκε ως προσπάθεια. Ήταν από τη μια η μέγιστη ανάγκη που με κυρίευσε από την αρχή της κρίσης αλλά και η αγωνία, η μεγάλη αγωνία για το τι σημαίνει αυτό για τα παιδιά μας και για τον τόπο. Γιατί, είτε το θέλουμε είτε όχι, η γενιά μου είναι η τελευταία γενιά των Κυπρίων που ζουν καλύτερα από τους γονείς τους. Γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι, η κρίση και οι συνέπειές της, οι προεκτάσεις της, ενδεχομένως να καθορίσουν και τη λύση του Κυπριακού. Την οριστική και αμετάκλητη. Και δεν θα είναι δυστυχώς, όπως την ονειρευόμαστε.