Ο Σινόδωρος αρραβωνιάστηκε με προξενιό τη Μαρία και μετά τον γάμο τους αναχώρησαν για τη Φινλανδία, όπου ήταν εγκατεστημένος και ασχολείτο με το εμπόριο των λευκαρίτικων κεντημάτων. Όταν άρχισε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος η Σοβιετική Ένωση επιτέθηκε στη Φινλανδία και το ζεύγος μ’ ένα νεογέννητο παιδί αναγκάστηκαν στα γρήγορα να επιστρέψουν στα Λεύκαρα, όπου ο Σινόδωρος έμεινε με την οικογένειά του μέχρι το τέλος του πολέμου.
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος, γύρισε μόνος του πίσω στη Φινλανδία, ενώ η Μαρία με τα τρία της παιδιά και τη μάνα της παρέμειναν στα Λεύκαρα. Από τη στιγμή αυτή άρχισαν τα προβλήματα της Μαρίας η οποία ανέλαβε και τον ρόλο του πατέρα. Οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε ήταν πολλές.
Στην αρχή είχαν συχνή αλληλογραφία, όμως με την πάροδο του χρόνου ο Σινόδωρος αραίωσε την αλληλογραφία και την αποστολή χρημάτων, οπότε χίλιες δυο σκέψεις κι ανησυχίες άρχισαν να βασανίζουν τη Μαρία. Δεν ήξερε τι να υποθέσει. Μήπως ήταν άρρωστος ή μήπως δεν πήγαιναν καλά οι δουλειές και ντρεπόταν να της το γράψει;
Τ’ όνειρο των γονέων ήταν να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Αφού τέλειωσαν τα δυο πρώτα το Δημοτικό Σχολείο Λευκάρων, αποφάσισαν να πάει η Μαρία στη Σουηδία να συναντήσει τον σύζυγό της για να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Δεν ήξερε όμως τι την περίμενε εκεί και ποιες καταστάσεις θ’ αντιμετώπιζε φτάνοντας στη Σουηδία. Θα λύνονταν τα προβλήματά τους ή θ’ άρχιζαν καινούργια; Θα ξανάβρισκε η Μαρία την παλιά της αγάπη;